Danas se navršava osam godina od tragične smrti Šemsudina Šemka Kučevića, dugogodišnjeg predsjednika opštine Tutin i jednog od najistaknutijih političkih lidera Sandžaka. Njegov prerani odlazak u saobraćajnoj nesreći 2017. godine, nadomak rodnog Tutina, ostavio je dubok trag u lokalnoj zajednici i širem regionu.
Rođen 1959. godine, Kučević je čitav svoj život posvetio razvoju zavičaja. Na čelu opštine Tutin bio je od 1996. godine, a u periodu od 2009. do 2012. obavljao je funkciju zamjenika ministra u Vladi Srbije, u okviru kabineta tadašnjeg ministra Sulejmana Ugljanina. Obavljao je i dužnost zamjenika predsjednika Stranke demokratske akcije Sandžaka, ali je među građanima bio prepoznat kao lider koji pripada narodu.
Njegovo političko djelovanje obilježila je dosljednost, skromnost i jasna vizija razvoja. Kučević je bio pokretač brojnih infrastrukturnih projekata – od izgradnje lokalnih i regionalnih puteva, do ulaganja u obrazovanje, zdravstvene i komunalne objekte. Svojim radom i pristupom približio je institucije građanima, vjerujući da je politika služenje, a ne privilegija.
Jedna od njegovih najpoznatijih poruka, izgovorena nakon pobjede na lokalnim izborima, i danas se citira kao simbol odgovornog odnosa prema zajednici:
„Mi nismo naslijedili opštinu od naših starih, već je pozajmili od naše djece.“
Ove riječi postale su svojevrsni programski credo razvoja Tutina, grada koji je, zahvaljujući njegovoj energiji, prepoznat kao primjer lokalne samouprave koja se oslanja na saradnju, solidarnost i naporan rad.
Kolege, saradnici i građani danas ga opisuju kao čovjeka otvorenog srca, koji je u svakoj prilici bio spreman pomoći drugome. Njegova neposrednost i sposobnost da povezuje ljude ostali su u trajnom sjećanju onih koji su s njim sarađivali.
Osam godina nakon tragedije, sjećanje na Šemsudina Kučevića nije izblijedjelo. Naprotiv, vrijeme je potvrdilo njegovu ulogu vizionara i graditelja moderne sandžačke politike, čovjeka koji je svojim djelom postavio temelje razvoja Tutina kakvog poznajemo danas.
Rahmet ti duši, Šemsudine Kučeviću. Tvoj grad te pamti, a tvoja djela govore više od riječi.
